Na SEH bezoek en aanleggen van een gips wordt niet standaard een controle voor de volgende dag op de gipskamer afgesproken.
Op indicatie kan dit natuurlijk wel. Goede indicaties zijn bijvoorbeeld:

• Twijfel over de weke delen.
• Herbeoordeling wonden (al dan niet onder gips).
• Twijfel over kwaliteit gips.
• Twijfel over behoud repositie.

Dit heeft een aantal belangrijke implicaties:

• Een gips moet altijd zo optimaal mogelijk worden aangelegd.
• De patiënt moet goed worden geïnformeerd over alarmsymptomen en wat dan te doen.

• Als een patiënt belt met gipsklachten dan moet deze altijd worden gezien en het gips moet altijd worden verwijderd of geopend.

Alarmsymptomen zijn:

• Toenemende pijn of knellend gevoel in het gips.
• Toenemende zwelling of verkleuring vingers of tenen.
• Sensibiliteit veranderingen.

Let bij onderzoek op:

• Drukplekken.
• Stuwing.
• Sensibiliteit.
• Tekenen van compartiment syndroom.
• Tekenen van Sudekse dystrofie/CRPS-1 (complex regionaal pijn syndroom).

De patiënt krijgt altijd het voordeel van de twijfel.
Twijfel betekent dus: komen en kijken.

Normale nacontrole
Na een conservatieve behandeling moet de eerste fractuurcontrole na 5-8 dagen (bij voorkeur op werkdag) afgesproken te worden, CONTROLEFOTO afhankelijk van het fractuurtype:

• Als bijvoorbeeld bij een polsfractuur een secundaire ingreep tot de mogelijkheden behoren liever controle na 5 en niet na 8 dagen. Vermelden in de status wat met patiënt is besproken en laagdrempelig overleg.

Overleg door de SEH-arts, arts assistent chirurgie/orthopedie  en physician assistant met de achterwacht over:

• Alle patiënten met fracturen, die een mogelijke opname en/of operatie-indicatie vormen (zie speciale fractuurleer).
• Alle repositiefoto’s, waarbij de stand onvoldoende gecorrigeerd is, of waarover twijfel bestaat.
• Alle intra-articulaire fracturen, die na repositie een trap of defect in het gewrichtsoppervlak houden (i.v.m. eventuele operatie-indicatie).
• Alle pathologische fracturen.
• Alle kniebandletsels/haemarthros knie waarbij er enige twijfel over de klinische diagnose bestaat.
• Alle “onbegrepen” of “ongewone” letsels.