Een ongeval of trauma is doodsoorzaak nummer één bij mensen tussen de 15 en de 40 jaar. Echter, ook voor en na die leeftijd is trauma een belangrijke oorzaak van blijvend letsel en sterfte.
Letsel kan op vele manieren toegebracht worden, zoals ongelukken in en rond het huis, verkeersongevallen, vuurwerk, schiet- of steek incidenten of chemicaliën. Daarnaast kan het letsel op vele plaatsen op het lichaam inwerken. Denk aan oogletsel, handletsel, hoofd/hersenletsel, letsel van de borstkas, buik of ledematen. Dit maakt ook dat vele soorten dokters te maken hebben met ongevalspatiënten. Dit zijn meestal specialisten op één bepaald gebied van het menselijk lichaam. Regelmatig komt letsel echter niet op één plaats voor, maar zijn meerdere lichaamsdelen tegelijkertijd aangedaan. Daarom is het belangrijk om bij ongevalspatiënten naar de patiënt als geheel te kijken. De Traumachirurg is opgeleid om patiënten met meerdere letsels op te vangen en de mate van urgentie per letsel/lichaamsdeel te beoordelen. De Traumachirurg heeft veel kennis en ervaring in huis en behandelt veel letsels bovendien zelf. Daarnaast fungeert de Traumachirurg ook als regisseur in het gehele zorgproces van de ongevalspatiënt als er verschillende specialisten bij betrokken zijn. Daarom is het belangrijk om bij patiënten met (de verdenking op) meerdere letsels de Traumachirurg te betrekken bij de beoordeling. Daarmee wordt voorkomen dat ongevalspatiënten per orgaan bekeken worden in plaats van als geheel. Het is wetenschappelijk bewezen dat dit de kans op gemiste letsels verkleint. De Traumachirurg is tevens getraind in het beoordelen van het letselmechanisme en de mogelijke letsels die daaruit voort kunnen komen.
Om de Traumachirurgen up-to-date te houden met betrekking tot de diverse letsels en hun behandeling organiseert de Nederlandse Vereniging voor Traumachirurgie van 10 t/m 12 mei 2015 in de RAI in Amsterdam een congres voor meer dan 1200 traumachirurgen van over de hele wereld. De diversiteit aan mogelijke letsels en het verkleinen van de kans op gemiste letsels staan daarbij hoog in het vaandel.