Het Chopart gewricht bestaat uit het talonaviculaire en calcaneocuboidale gewricht. Chopart gewricht letsel is relatief zeldzaam letsel 3.6/100.000/jaar. Chopart gewricht letsel wordt vaker gezien na val van hoogte, motorongeval en als direct crush letsel. Daarnaast wordt het gezien als sportletsel. Het letsel wordt vaak veroorzaakt door longitudinale kracht met tevens rotatie bij voet in plantair flexie.
Bij een Chopart gewricht letsel is er in 75-90% sprake van bijkomende fracturen, in 10-25% is het letsel zuiver ligamentair.

Bij lichamelijk onderzoek is er sprake van pijn, zwelling en hematoom rondom het enkelgewricht/voorvoet. Eventueel plantair hematoom. Onvermogen tot belasten. Afwijkende stand van de voorvoet. Cave neurovasculaire bedreiging.
Chopart gewricht letsel wordt tot 41% gemist danwel verkeerd gediagnosticeerd bij initiële diagnose.

X- voet: AP, lateraal en driekwart opname. Tevens X-enkel: AP, Lateraal en mortise opname. Letten op de Cyma lijn en Meary’s angle.

Cyma lijn: Congruent Lazy-S-vormig lijn overeenkomend met Chopart gewricht . Een overlappend bot is abnormaal

Meary’s angel (hoek tussen de as van MT1 en as van de talus) normaal tussen 0-4gr.

CT scan maken bij verdenking op een Chopart gewricht letsel gezien grote kans op missen van juiste diagnose. Laagdrempelig een CT scan maken bij discrepantie tussen kliniek (pijn/zwelling) en conventionele röntgenfoto.

Chopart gewricht letsels kunnen worden geclassificeerd volgens de Main-Jowett-classificatie op basis van het traumamechanisme en de richting van de verplaatsing, waarbij aan een zijde compressie optreedt en aan de andere zijde tractie. Een tweede classificatie is die volgens Zwipp, die het type letsel beschrijft.

Therapie:
repositie indien sprake van luxatie. Nadien controle CT ter beoordeling. In principe is er na een luxatie altijd een operatie indicatie.

Conservatieve behandeling indien geen verdenking op instabiliteit en tevens goede stand van bijkomende fracturen.

Onderbeengips 1-2 weken ter pijnstilling en nadien kan worden overwogen om deze stabiele letsels spoedig “beschermd” te belasten middels loopgips, softcast of enkelbrace.

Nabehandeling en controles:

• 1 week: gipswissel
• 6 weken: gips af + X (AP + ¾ + lateraal)
• 12 weken: functiecontrole + X (AP + ¾ + lateraal (onbelast + belast))

Complicaties:
talusnecrose, verminderde functie, artrose, CRPS, neurapraxie, chronische instabiliteit, mal-union/non-union.

Indicatie:
Onvermogen tot gesloten reductie. Open fracturen. Na luxatie. Laagdrempelig bij verdenking op instabiliteit.
Operatie-indicatie bij fracturen van het os naviculare bij 1 a 2 mm dislocatie en/of step-off, in geval van os cuboïd fractuur bij 1 mm step-off in gewricht en/of 3 mm kolom-lengte verlies.

Therapie:
ORIF; type afhankelijk van letsel. Eventueel fixateur externe in afwachting van definitieve fixatie. Primaire arthrodese is in uitzonderlijke gevallen een optie bij destructie van het gewricht.

Overweeg laagdrempelig overleg met een expertisecentrum gezien de lage incidentie.

Nabehandeling en controles:
Afhankelijk van type letsel en ingreep. Meestal 8 weken gips waarvan 4 weken onbelast en 4 weken belast indien letsel dit toelaat.

• 2 weken: gipswissel + wondinspectie
• 8 weken: gips af + X
• 12-14 weken: functiecontrole + X (AP + ¾ + lateraal (onbelast + belast))
• Bij tijdelijke overbruggende fixatie van gewrichten wordt het materiaal na ongeveer 4 maanden verwijderd

Complicaties:
infectie, talusnecrose, verminderde functie onderste spronggewricht, artrose, CRPS, neurapraxie, chronische instabiliteit, mal-union/non-union.